Officieel de wereld rond geweest (NZ-NLD-USA)

Voor wie mij niet heeft gezien, gesproken of ook maar iets over mij heeft gehoord zullen de volgende woorden gek klinken ``ik ben thuis geweest!´´
Al weer maanden terug kocht ik mijn eerste ticket voor mijn wereldreis: van Nieuw-Zeeland naar Nederland.. Zeker stond dus al dat ik naar NZ zou gaan, dat die reis begon met een geweldige treinreis en alles wat daarna volgde kwam later op mijn pad.

De reden van mijn terug komst was de bruiloft van mijn oma en ondanks dat ik meermaals mij zelf voor gek had verklaard en het wel erg stom vond om een 30 uur durende vlucht te maken heb ik er sinds mijn landing geen moment spijt meer van. 4 `volle´ dagen Nederland waren GEWELDIG!!

Bij aankomst stond Robert klaar om mij naar huis te brengen en konden we onderweg verhalen delen en oude herinneringen ophalen, want 3 maanden weg voelde toch wel als lang weg te zijn geweest. Op de Poortersdreef kon ik mijn ouders verrassen, want ook die behoorde niet tot het kleine groepje mensen die wisten dat ik terug kwam. Na een bak koffie moesten papa en mama weg en kon ik (gelukkig) vele mensen verrassen, zo was ik al snel in Hoogland, waren beide C1000 een feit, op bezoek op de waterdreef en maakte ik mijn andere oma in Deventer ook blij met een bezoek.

Toen pap en mam net terug kwamen en ik mijn eten net in de magnetron deed, klonk de bel al weer, het was het teken van een gezellige avond met een select groepje vrienden!

De volgende morgen, nog steeds geen last van een jetlag, zat ik bij paps en mams in de auto op weg naar het Noorden voor de bruiloft waarbij oma nog steeds niks wist van mijn komst. Ook had ik wat tijd om te vertellen over mijn reis en kreeg ik de nieuwtjes te horen over alles wat ik hier gemist had. Duidelijk voor mij werd wel, zoals ik ook wel eerder had benoemd, dat ik zo ontzettend veel heb mee gemaakt in korte tijd dat het gewoon niet te beseffen is… Mijn reis geweldig was, maar ik toch ook Nederland gemist heb.

De bruiloft en het familie weekend dat er aan gekoppeld was waren erg gezellig, de reactie van het bruidspaar was geweldig, de (kleine) neefjes en nichtjes waren super gezellig en het volleyballen met de ooms in het water was een gezellige boel, want ook het weer zat dit weekend natuurlijk mee!
Zaterdagavond zwaaide ik de familie uit en besloot ik naar huis te racen, ook voor mijn 3e avond in Nederland stond een feestje gepland, op naar het DC!

Dinsdag ochtend om 6 uur stond Tim al met zijn vader voor de deur en ondanks dat Nederland ontzettend gaaf was en ik ontzettend blij was iedereen weer te zien, was ik er klaar voor!!

NEW YORK

Klein beetje zenuwachtig was ik wel voor de vlucht, het visum dat geregeld moest worden had ik Tim vanuit New Zeeland gevraagd te regelen alleen wist hij (zo hoorde ik later) niet zeker of er in mijn paspoort nou een Nul of een O stond.
Voor Tim de eerste keer vliegen was het gelijk een mooie uitdaging, nou heb ik al geregeld gevlogen maar was deze vlucht naar Amerika toch anders. Andere incheck methode, kregen we een full body scan, hadden we met zijn 2e een gesprek met een veiligheidscoördinator en toch werden we zelfs in het vliegtuig toegelaten!

New York maakte gelijk onwijs veel indruk op ons, want na een bak koffie op het vliegveld bij Starbucks, werden we midden in het centrum afgezet. Als 2 ``echte´´ backpackers liepen we dan door de drukte , hoge gebouwen en owjha 2 zware tassen om me heen gebonden die samen bijna 25 kilo wogen!

Onze eerste 3 nachten hebben we in een geweldige accommodatie geslapen, waar we ook wel een behoorlijke prijs voor betaalde. Dit was voor mij natuurlijk ook wel even wennen omdat ik landen als China en Indonesië slechts een paar euro voor een overnachting betaalde. Helaas was het niet mogelijk hier langer te blijven omdat het vol zat, net als de rest van New York. Dit zorgde samen met het feit dat we nog geen auto hadden, wel een proefrit hadden gemaakt maar geen verzekering konden bemachtigen dat we een gehele dag achter de computer hebben gezeten.
Uit eindelijk was er nog niet echt een besluit over de auto, maar werden we wel door meerdere kanten geadviseerd. Een hotel werd uiteindelijk wel gevonden, alleen toen ons bij de incheck balie al door een andere reiziger werd geadviseerd hier zo kort mogelijk te blijven en hij het hotel samen vatte als vreselijk, was hier maar weinig van gelogen. Wij sliepen op de 4e verdieping in een kamer waar we net onze tas tussen ons bed konden neer zetten, waren wij de gelukkige met wel een dicht dak, was onze kamer iets schoner dan de gang en was onze verdieping een 5 sterren hotel vergeleken met de verdiepingen er onder…… Dit was waarschijnlijk een daklozen opvang, het stonk, was er erger dan vies, waren allemaal 1 persoonskamers, sliep je op de grond, liepen er katten, stond er wel een katten bak, meerdere insecten en kan ik het niet anders beschrijven dan een onmogelijke uitdaging voor Rob Geus. Ow en de prijs, zo´n 60 euro p.p!

Wij hebben de rest van de middag de omgeving, China town, verkent en zijn de volgende morgen vertrokken naar een andere accommodatie voor de laatste 2 nachten voordat ons couchsurfing avontuur zou beginnen.

Naast het vele rond lopen en metro ritjes hebben we ook een boottocht langs het vrijheidsbeeld gemaakt, wezen poolen, op een plein (in de zon) lekker wezen kaarten en schaken met een pak stroopwafels naast ons, zijn we uit gegaan, honkbal wedstrijd van de Yankees bezocht, hebben we een meerdaagse bus tour door de stad gemaakt, avondtour met de bus gemaakt en hebben wij het Amerikaanse eten ook al wel ontdekt!
Hoe het eten hier in Amerika er aan toe gaat hadden we al wel een vermoeden van maar wisten we zeker toen we bij ons eerste Couchsurf-adres introkken. Veel is gratis bezorgen en alles is mogelijk, dit wordt dan ook vaak als avond eten gebruikt en dus behoort koken maar tot een zeldzaamheid.

Wij hebben gisteren tijdens onze laatste avond ook wat besteld, hoe kan het ook anders dan CFC, samen met de alleenstaande man (rond de 30) die zo vrij was om ons in de woonkamer te laten overnachten…
Ondanks de totaal andere eet style die ik nu met Tim heb vergeleken met de afgelopen 3 maanden, zorg ik nog steeds voor af en toe wat vitamines. Hopelijk compenseert dit de Pizza, (beste!) hamburger, hotdog, patat, lasagne, stroopwafels (eigenlijk voor onze overige CS adressen) en vele andere lekkere dingen……….Hihi!

Op dit moment zit ik in de bus richting Washington en tot onze verbazing met WIFI. Dus na een potje kaartje samen met een Koreaanse die we eerder al hebben ontmoet en ook met ons richting Washington reist besloot ik toch maar eerder dan gepland mijn verhaal online te zetten.

Straks in Washington hebben we voor minimaal 1 nacht weer een Couchsurf adres, hebben we online iemand ontmoet die ons de stad wil showen en blijven we de overige 2 nachten waarschijnlijk in een hostel voor we de trein naar Chicago nemen.
Ook in Chicago hebben we al gratis overnachtingen geregeld, hebben we zelfs 2 mensen die ons de stad willen showen en is onze huur auto zo goed als geregeld waarna het echte avonduur kan beginnen. Duizenden kilometers richting de westkust om vervolgens duizenden kilometers aan de westkust van Amerika van stad naar stad en van park naar park te rijden!

Rik