Met dank aan Ilse

Hoi allemaal,

Het einde van de tour waaraan Ilse en ik vanaf Victoria Falls (Zimbabwe) aan zijn begonnen is met onze aankomst in Kenia nu echt ten einde. Hier kijk ik met gemengde gevoelens tegen aan. De reis was ondanks het vele rijden indrukwekkend. We hadden een leuke groep (met iets te veel Duitsers), stonden elke dag toch iets te vroeg voor mij op, hadden iets te weinig vrijetijd, maar gaf mij tegelijk ook een andere kijk op Afrika wat zeker indruk op mij heeft gemaakt….
Sinds het begin van mijn Afrika periode, 2 januari, is het sportieve totaal verdwenen… Wil je dat Nederlandse taaltje gewoon weer om je heen horen, weer aan de slag gaan op het werk en daarbij horende studie! Dus paps geen paniek, ik heb er zin in om weer in het Nederlandse leventje te stappen. Maar help mij hier A.U.B. straks als ik er toch even geen zin meer in heb toch wel even aan herinneren!
Klaar voor het Nederlandse leventje ben ik overigens nog niet. Er staan nog 2 weken Kenia op mij te wachten, waarvan ik de eerste week gezamenlijk met Ilse zal door brengen. Voor de 2e week is iedereen die het zich kan veroorloven welkom, de planning is helder: Relaxen aan het strand,met een drankje onder een palmboom, in een heerlijk hotel!

Maar genoeg vooruitgeblikt, met het bezoekje aan mijn site wil je hoogstwaarschijnlijk op de hoogte blijven van mijn belevenissen. (Foto´s zijn vorige week online gezet op mijn Facebook pagina)

Malawi

Malawi is het armste land wat ik bezoek deze reis en dat is dan ook iets wat niet zomaar aan me voorbij gaat.
Vooral de vele mensen op straat die allemaal hevig proberen iets aan je te verkopen omdat dit hun enige inkomstenbron is, wat overigens niet meevalt omdat ze met minstens 10 als het niet 20 man op een rij zo ongeveer hetzelfde proberen te verkopen, kunnen niet aan je voorbij gaan. Zo liepen wij met een paar mensen de poort van ons hostel uit en de verkopers stonden al voor de poort te roepen. Zodra we 1 voet buiten de poort zetten stormden ze op ons af, net duiven die op een plein gevoerd worden door toeristen. Zo werden we heel de weg vergezeld, ieder had 2 of meer verkopers aan zijn/haar zijde en het grappige was dat je overal hetzelfde praatje hoorde, vooral: TIA (This Is Africa) en Hakuna Matata (No Worries), zijn veelgesproken woorden die je hier overal terug hoort komen.

Niet alleen de vele straatverkopers, maar ook de vele kinderen op straat is iets wat opvalt. Overal waar wij op straat komen, zijn er al snel een heleboel kinderen om ons heen. In het begin staan ze vaak verlegen van een afstandje toe te kijken, als je wat contact met ze maakt durven ze dichterbij te komen en sommigen laten je hand niet meer los. Zodra we een voetbal te voor schijn halen gaat de tamtam snel en staan binnen no time alle kinderen uit het dorp met ons te voetballen. Volgens de tourgids kunnen ze vervolgens trots terug naar huis om daar te vertellen dat ze met Mlungus hebben gevoetbald. Leuk om te zien dat je kinderen met zoiets simpels blij kan maken. Wel iedere keer weer een lastig moment is dat de kids om de bal vragen als we gaan. Maarja 1 bal voor een heel dorp, dat gaat niet werken. Bovendien hebben we nu al met vele kinderen even kunnen voetballen, wat veel kinderen even een leuk momentje geeft.

Naast het bezoeken van een local dorpje, zijn we ook op bezoek geweest bij een basisschool en een ziekenhuis. Pfhoe ook dit is weer een totaal andere wereld dan wat wij gewend zijn. Ofja eigenlijk is het precies hetzelfde als hoe wij het op tv zien: 145 kinderen zitten in 1 klaslokaal allemaal tegen elkaar geplakt op de grond in een ruimte waar het stikheet is met 1 juffrouw voor de klas die probeert met de weinig middelen die ze heeft een goede lesdag te vullen.
We hadden de mogelijkheid om met de directeur van de school te praten en dat was erg interessant maar ook merk je dan weer meteen dat ze hier vaak anders denken dan wij. Zo hadden ze een lokaal waar schoolboeken stonden, dit waren donaties die ze hadden gekregen. Ik keek in een rekenboek en zag dat alle sommen stonden ingevuld. Toen ik vroeg of de kinderen altijd in de boeken schreven, kreeg ik een antwoord: ‘als ze niet bij kunnen blijven in de les, krijgen ze een boek mee naar huis en moeten ze thuis huiswerk maken’. Toen ik probeerde uit te leggen dat een schrift/papier veel goedkoper is als een boek, dus dat ze beter daarop konden schrijven, knikte hij heel instemmend en zei hij dat ze dat ook deden. Ik liet hem zien dat alle sommen waren ingevuld en toen zei hij: ja als we een gum hebben kunnen we het weggummen.

Ook het ziekenhuis was precies zoals we het op tv zien. Het was een kinderziekenhuis, waar ze zich richten op zwangere vrouwen, de geboorte van de kinderen en de inentingen van kinderen. Het was een oud vies gebouw waar de hygiëne heel ver te zoeken was. Wij kwamen in een ruimte ‘the deliveryroom’(waar kinderen worden geboren) waar een arts wat uitleg gaf. Tijdens de uitleg mochten we op de bedden gaan zitten met onze frisse kleren waar we net mee op de grond hadden gezeten in de school. Er lag ook een hond tussen de bedden in. De patiënten zaten in een open ruimte te wachten en er waren een aantal kinderen die buiten inentingen kregen. De arts vertelde dat malaria hier vaak nog een groter probleem was dan HIV AIDS. Er is namelijk veel malaria en mensen nemen geen antimalaria medicijnen. Het enige belangrijke middel dat soms gebruikt wordt is een muskietennet. Ik heb geld gedoneerd voor een muskietennet die gegeven wordt aan een moeder met een pasgeboren baby. Voor ons zoiets simpels als een muskietennet, die op veel meidenkamers bij ons in Nederland voor de sier hangt, kan hier een levensreddend middel zijn.

Hakuna Matata!!

‘Geen zorgen’: erg toepasselijk voor een aantal super relaxte dagen in Zanzibar. Na een boel ‘adventure’, nu toch wel even ‘holiday’. We hebben onze gids achter gelaten in Tanzania, dus niemand die ons zegt: ‘this is not a holiday, this is an adventure’ .
Zon, zee, strand en niet zomaar een beetje. Super mooi wit strand, helder blauw water en heel heet weer (helaas ben ik in slaap gevallen op de boot na het duiken en ben ik echt heeel erg verbrand, maar goed, zal ook wel weer goed komen: Hakuna Matata!).

Ook hier zijn Rik en ik weer wezen duiken en dit keer hadden we echt geen tijd om te spelen, nu was het namelijk wel echt super mooi!! Heel veel vissen, super veel koraal en ook onder water vlaktes met super witte zandbodem. Heel veel mooie dingen gezien, ook een schildpad die eerst lag te relaxen en vervolgens besloot weg te zwemmen ,recht op ons af, heel erg gaaf!!
Twee hele mooie duiken gehad en ook hier bij het duiken: Hakuna matata! Op een gegeven moment bedacht ik eens op m’n meter te kijken hoe diep we waren want ik had het idee dat we toch wel dieper waren dan de 18m die wij eigenlijk mogen. Op het moment dat ik op m’n meter keek waren we op 25 meter en we waren al dieper geweest: agh geen zorgen, TIA!
Na twee super gave duiken, eenmaal terug op de boot zagen we een heleboel dolfijnen zwemmen. Dus duikbril weer op, flippers aan en springen maar. Helaas hadden de dolfijnen niet zo veel zin om met ons te zwemmen, dus ze zwommen super snel weg. Geloof me maar, zwemwedstrijdje met dolfijnen is geen goed idee, die zijn echt snel;) Dus maar weer terug in de boot. Niet veel later zagen we weer super veel dolfijnen, dus ik keek de kapitein van het schip lief aan en ja hoor hij stopte en we mochten weer in het water springen. Nu lagen we echt midden tussen de dolfijnen ,super gaaf!!

Wat een gave ervaring om zo naar twee prachtige duiken ook nog even onverwachts tussen wilde dolfijnen te zwemmen.
Eenmaal weer terug op de boot kwamen we nog meer dolfijnen tegen, maar we moesten nog 1,5 u terugvaren en de zee begon al heel erg wild te worden, dus we moesten nu toch echt voorbij varen.

Verder vooral veel gerelaxt op het eiland: Lekker coctails gedronken op een ligbedje op het strand, mooie zonsondergangen gekeken vanuit het strand en ’s avonds in een hangmat van de sterren genoten.

De laatste dag hebben we doorgebracht in Stonetown, de hoofdstad van Zanzibar. Hele mooie oude stad, waar we een stadwandeling hebben gedaan en een bezoek hebben gebracht aan het ‘oude centrum van de slavenhandel’. Indrukwekkend verhaal hoe hier vroeger de slaven gevangen werden genomen en werden verhandeld. Deze rondleiding ``moest´´ ik zelf aan mij voorbij laten gaan, maar Ilse heeft dit zo mooi in haar eerder geschreven verhaal allemaal zo mooie en juist verwoord dat ik het grootste gedeelte van haar verhaal maar heb overgenomen.

Na Zanzibar vertrokken met een nieuwe familie (groep) richting onze eind bestemming Nairobi in Kenia. Op Zanzibar hebben we van een aantal mensen afscheid genomen waarvoor de tour al eerder eindigde, het ideale van deze reisorganisatie is dan ook dat je kan instromen wanneer het jou goed uit komt. Onze eerste 2 dagen na een paar heerlijke dagen vakantie waren rijden, rijden en rijden. Vervelend, maar door het bijslapen, de spelletjes en de gezelligheid ging het ook wel weer snel voorbij. Na deze 2 dagen hebben we 4 volle dagen in Serengeti nationaalpark doorgebracht. 3 overnachtingen tussen de wilde beesten, vele gamedrives, vele dieren voorbij zien komen, de big 5 gespot, mooie uitzichten en ook hier nog steeds heerlijk weer!
Bedankt voor het lezen en tot snel