De weg kwijt

Omdat ik in mijn zelf geschreven verhalen niet verkeerd over probeer te komen is onder andere een pakkende titel erg belangrijk. Maar een goede titel kan de lezer ook nieuwsgierig maken naar je verhaal en dus heb ik geregeld, als ik in het verre China rondloop, de gedachten ``ja, dit wordt straks mijn titel!´´

Wees gerust de titel `de weg kwijt´ kan je niet verkeerd begrijpen, hier wordt van alles mee bedoeld en zit je hier dan dus ook altijd goed mee.

Hallo allemaal (en een speciale groet aan Oma:)!)

Sinds mijn laatste verhaal heb ik al weer 2 nieuwe plaatsen in het grote China mogen verwelkomen. De afstanden tussen de verschillende plaatsen is erg groot en de treinreizen die ik maak waren dan ook een respectievelijke 17 en 26 uur durende treinreis. Daar kijk ik dan ook al lang niet meer tegen op, wat ook erg dom zou zijn, want de optie tot vliegen is er natuurlijk ook altijd nog. Het reizen met de trein bevalt mij wel: belangrijkste is dat het veel goedkoper is, kom in contact met locale chinezen, speel een spelletje kaarten, zie wat van het land, sla een nacht over waardoor ik hostel kosten bespaar, kom tot rust door te lezen, kijk een film zolang mijn batterij het houd en probeer mijn ogen te sluiten terwijl we kilometers overbruggen en ik voor mij zelf weer een avontuur en ervaring achter mij laat.

Morgen avond vertrek ik weer met de trein, dit keer richting mijn eindbestemming in China. Omdat Hong Kong nu echt in beeld komt en dit dus mijn laatste treinreis in China zal gaan betekenen besloot ik er nog eenmaal voor te kiezen om niet een comfortabel bed in de trein te nemen maar deze 15uur durende treinreis zittend te overbruggen.

Morgen avond verlaat ik Gullin en eigenlijk tegelijk ook China, want de verhalen die ik hoor over Hong Kong is dit weer een hele andere ´wereld´, zo heb je een andere valuta, een nieuw visum nodig om China weer terug in te gaan, is de bevolking er heel anders en nog veel meer..

De afgelopen week weer genoeg mee gemaakt en gedaan, maar voornamelijk verdwaald. Zo ontvang ik in elke nieuwe stad en waar ik dus bij het nieuwe hostel aankom een plattegrond en probeer dan altijd eerst de stad per voet of fiets verkennen. Niet echt mijn ding want of ik raak de kaart kwijt of deze klopt in mijn ogen niet waardoor het altijd weer een heel avontuur en tegelijk een aantal uur durende trip is om weer terug te komen. Zo wilde ik in Kunming opzoek gaan naar een `lilliputters-dorp´, achteraf kan je al zeggen onmogelijk want die zijn natuurlijk veel te klein! Want zoals de naam het al zegt is het ook echt een dorp voor lilliputters. Meer dan 100 lilliputters wonen hier in China met elkaar in hun eigen paradijs, weg van de buitenwereld, grote mensen, met een Mercedes op formaat, eigen koning, eigen dans en zoals alles hier in China ook hier gericht op toeristen. De reis hier naar toe zou me volgens het hostel zo´n 1.5 uur duren en verliep goed en werd zelfs door de buschauffeur de juiste richting op gewezen en verteld dat ik alleen de berg op moest lopen. Boven werd ik weer terug gestuurd want volgens de bewaker aan de poort was het iets verder door lopen, waarna ik maar aan iedereen begon te vragen en meermaals andere richtingen op werd gestuurd.

Later werd een oud vrouwtje in het chinees helemaal boos op mij en toen ik weg liep werd ik terug geroepen en had ze een busje voor me tegen gehouden. De chauffeur liet ze mijn (al van te voren gekochte) entree kaartje zien en daar ging ik dus… Denk dat ik er zo´n 30 minuten later uit werd gezet en wist toen eigenlijk al voordat ik nog begon te lopen dat ik helemaal verkeerd zat. Toen het ook nog begon te regenen had ik het wel gezien en had ik na het gebruiken van een telefoon in een winkeltje (om naar het hostel te bellen en te vragen of zij wilde informeren in het chinees of ik op de juiste locatie zat) nog maar 1 optie: goed nadenken uit welke richting ik kwam en terug die kant op lopen. Gelukkig kwam ik al snel een soort gelijk busje tegen en wilde die mij, naar wat ik gokte, mee terug nemen de goede richting op en zo kwam ik opnieuw gewoon weer veilig thuis.

Sporten doe ik trouwens ook geregeld, zo stoot ik af en toe een balletje met biljart en zijn mijn tafeltennis talenten opnieuw getest tijdens een toernooi en het ging al veel beter:
3e prijs = flesje bier!

Verder maak ik geregeld gebruik van WIFI, waardoor ik geregeld in contact ben met iedereen en op de hoogte blijf van alles. Totaal in tegenstelling van mijn gedachten die ik eerder deze week had, zo besloot ik ergens vorige week tijdens het lezen van een boek, heerlijk in de zon en op een dak terras dat ik ook opzoek moest gaan naar mijn innerlijke rust en genot net zoals dit stond beschreven in mijn gevonden boek, dit wat ik ondertussen al aandachtig aan het lezen was. Niet zoals mijn gestelde doel, 2 weken geen internet en telefoon is het mij volgens mij wel 3tot4 dagen gelukt. Ondanks dat het niet gelukt was heb ik wel bewust en wat meer nagedacht over van alles in mijn leven. Dat mijn doel ondertussen al lang weer verleden tijd is komt omdat ik het gewoon veel te leuk vind om op de hoogte te blijven, vrienden en familie te spreken en dus gewoon kan zeggen dat ik het anders stiekem allemaal toch wel ga missen. Mijn reis bevalt tot zover echt wel, alleen gaat het niet zoals ik verwacht. De mooiste periode in mijn leven heb ik 4 jaar geleden in Zuid-Afrika ervaren en als ik later terug keek naar foto´s van die periode of praat met vrienden uit die tijd weet ik dat het moeilijk is om dat ooit te evenaren of zelfs te overtreffen, iets wat je vooraf natuurlijk wel verwacht of misschien zelfs wel als doel hebt gesteld.

In een reactie, naar aanleiding van mijn verstuurde mailtje richting Ilse waarmee ik in januari samen mee in Afrika ga reizen gaf ik dit gevoel bij haar aan. Hierbij een klein stukje uit haar mail terug omdat dit mijn gevoel perfect beschrijft en het jullie dan hopelijk ook een stuk duidelijker maakt:


Fijn te horen dat het allemaal goed gaat met je en dat je het naar je zin hebt.
Vergelijkingen maken met Afrika is een herkenbaar struikelblok voor me, dat heb ik ook ontzettend veel gedaan toen ik meteen na Afrika in Amerika was. Heb het mede daardoor ook minder naar mijn zin gehad in Amerika dan gehoopt....
Probeer het aan de kant te zetten, hoe lastig soms ook.
Afrika was een geweldige onvergetelijke tijd.
Wat hebben wij het daar super gehad!
De reis die je nu aan het maken bent is ook super gaaf, maar niet te vergelijken. In afrika had je een vaste woonomgeving met vaste mensen die je daar had leren kennen en waar je veel om bent gaan geven, daarnaast hadden we een super leuke vaste groep wat voor veel lol zorgde onderling.
Nu ben je met een hele andere ervaring bezig.
Zo veel mogelijk van de wereld zien, steeds weer andere plekken aandoen, andere mensen ontmoeten, op jezelf aangewezen zijn en maar uit zien te vinden hoe je jezelf red aan de andere kant van de wereld, helemaal in je uppie!
Het geeft nu misschien niet meteen de kick die je had verwacht of hetzelfde gevoel als je had in Afrika, maar dat komt nog wel!
Dat je vast reisgezelschap mist, is ook begrijpelijk, want je kijkt natuurlijk ontzettend uit naar het geweldige gezelschap dat je in afrika gaat krijgen:P haha
nee geintje...
dat vaste reisgezelschap missen had ik ook soms, maar ook dat is denk ik een kwestie van wennen... het heeft zo z'n voordelen en nadelen om alleen te reizen.. wat wel zeker is, is dat je nu veel meer mensen echt ontmoet, en je sneller een band opbouwt, juist omdat je op elkaar aangewezen bent.


Ilse via deze weg: Top, bedankt!


In Word heb ik nu al 2A4´tjes vol geschreven en dus zal ik er maar een einde aan maken. Heb afgelopen week nog veel gedaan: naar een park geweest waar stenen als bomen de grond uit kwamen, ben ik naar de rijstvelden geweest waar ik 5 uur heb gelopen waarvan 2 uur in de stromende regen, (nacht)markt bezocht en een live bandje beluisterd, verslaafd geraakt aan een typisch chinees hapje: Dumplings, heb ik hier ook kookles in gehad, gisteren mijn eerste bezoek gebracht aan de MAC en heb ik vandaag schandalig lang geslapen, elke dag ben ik druk en probeer ik zoveel mogelijk te zien en daardoor raak ik ondanks dat het een lange grote vakantie is toch wel en heb ik dus even een dagje niks doen nodig. Mijn plan is om morgen ook niks te gaan doen en daardoor te zorgen dat ik in Hong Kong en de geweldige vakantie met de familie daarna in Thailand helemaal fit en uitgerust ben..

Maar eens kijken of ik de verleiding van de stad verkennen en zoveel mogelijk zien morgen kan weerstaan!


Mocht je nog twijfelen: hier gaat het goed!


Een dikke kus voor iedereen die er een wilt ontvangen en anders hierbij een knuffel gewoon heel veel groeten vanuit China!


Rik