Mens erger je niet!

Hallo allemaal,

Ten allereerst heel erg bedankt voor jullie leuke reacties!

Hier gaat verder alles prima ik heb een tijdje primitief moeten leven zonder douche, telefoon en internet dus weer totaal het tegenover gestelde van mijn vorige bericht. Maar zal nu even bij het begin beginnen..

Bij mijn gastgezin werd ik na 2 volle dagen Moskou opgehaald, om met mijn bagage richting het vliegveld gebracht te worden. Hier keek ik eerst wel tegen op, want nu moest ik ruim 8 uur lang zien te overbruggen op het station omdat mijn trein pas vertrok in de avond. Maar zoals mijn insteek eigenlijk ook vanaf het begin is moest ik me helemaal niet druk om iets gaan maken want het viel uiteindelijk allemaal weer reuze mee!
Met een nieuwe kaart van de stad op zak en aantal tips kon ik me de gehele dag goed vermaken. Met alleen mijn rugzak op vertrok ik ondergronds de schitterende metro stations in en heb verschillende punten van de stad gezien die ik nog niet had gezien of alleen vanuit mijn boot tocht. Het rode plein over heen gelopen en meermaals even gestopt (niet altijd de juiste: een sapje voor 8 euro) was wel even lekker, zo´n 25 graden en een geweldig uitzicht!

En toen begon de TRANSIBERIE EXPRESS…. Wat is dat voor mensen spannend, voor mij was het gewoon een hele lange trein reis maar voor anderen is dit een droom die eindelijk uitkomt, waar jaren voor gespaard en naar uit gekeken is en voor een ander is het weer het mooiste wat een mens mee kan maken. Toch heeft dit wat en ik ben ontzettend blij met de keuze dat ik deze reis gemaakt hebt en had dit absoluut niet willen missen! Voor een nederlands stelletje dat eerste klas reed viel het allemaal maar tegen, het was zijn droom en zijn vriendin had haar zomervakantie ergens onder een palmboom er voor opgegeven. Hun vonden het maar tegen vallen: 1e klas had een douche maar die werkte niet goed, het eten was slecht en duur, 2e klas coupe waren net zo ruim (omdat wij het nu ook maar met zijn 2e deelde ) en bij ons was het veel gezelliger doordat we met iedereen contact hadden maar dat lag natuurlijk ook aan de persoon. Stelletjes op deze reis waren heel erg op zich zelf en daardoor sta je veel minder open voor contact met andere, ik ben alleen en leg dus veel eerder en sneller uit mij zelf contacten. Een andere `klager` uit eerste klas kwam ons geregeld opzoeken en kon je ook wel mee lachen maar hij moest gewoon altijd even zijn hart bij ons luchten denk ik ;)

Het waren uit eindelijk duizenden kilometers tot in Mongolië die ik heb afgelegd in 5 dagen (op enkele korte stops na) non stop in de trein. Ik reisde 2e klas en had samen met vele anderen het geluk dat de trein lange na niet vol zat waardoor wij onze 4 persoonskamer maar met zijn 2e moesten delen. Dit was een gezellige Engels man uit London met naast ons een Nederlander en een meisje uit Estonia en in de andere kamer een stelletje uit Engeland en een vrouw uit Japan. Verder hadden we in onze wagon nog een stel ´oudere´ vrouwen uit Zweden, een Fries en de 2 Chinese conducteurs zitten.
De sfeer werd dan ook de eerste 2 dagen voornamelijk door onze Zweedse dames bepaald, want als je gelijk flessen drank opent de volgende ochtend begint met champagne en tanden gaat poetsen met rode wijn dan snap je natuurlijk al wel dat er al snel een bepaalde spanning is doorbroken en je al snel met iedereen in contact komt en een praatje mee maakt. Zelf zat ik veel met het groepje Nederland, Engelsman, Miss Estonia en ik zelf in een coupe. Je bespreekt echt daadwerkelijk van alles met elkaar en als de gesprekken na 2 dagen wel afgelopen zijn komen er naast de noedels die voornamelijk bij iedereen in de tas zitten ook de spelletjes. `Mens erger je niet`, dammen en verschillende kaart spelletjes hebben we dan ook heel veel gespeeld.
Het uitzicht viel mij eigenlijk tegen, ik heb schitterende omgevingen gezien maar dit was voornamelijk de laatste 2 dagen. Daarvoor was het voornamelijk hetzelfde; heel veel bomen. Maar zelfs dat heeft bij geen van allen voor een moment verveling gezorgd en dat is alleen maar een positief teken lijkt me.

Nu zitten we in Mongolië, waar ik 4 dagen verblijf. Maar mijn tijd in Mongolie heb ik in een volgend verhaal gezet, zo blijft het denk ik wat gemakkelijker lezen.


Groeten,
RIk